LEIDEN - Onlangs verscheen ‘Drie meter zand’, de nieuwste thriller van Ted Polet, bij Uitgeverij Palmslag. ‘Drie meter zand’ is de derde roman van deze schrijver en net als zijn enthousiast ontvangen debuutroman ‘De Batavier’ en het daaropvolgende ‘Het Transport’, speelt ook dit boek zich deels af op het water. Hoog tijd om deze auteur enkele vragen te stellen over zijn boeken.

Natuurlijk, hoe kan het ook anders, ontmoet ik Ted Polet bij het water, in de fraaie jachthaven van Andijk, waar zijn boot ligt en waar hij, op 25 juni jl. te gast was om zijn nieuwe boek, ‘Drie meter zand’, te signeren.

Ted, allereerst gefeliciteerd met de verschijning van jouw ‘derde’. Opnieuw een verhaal waarbij het water en de scheepvaart een belangrijke rol speelt. Kun je iets meer vertellen over het waarom van dit terugkerende thema?

“Toen ik jong was, heb ik enkele jaren in de zeevaart gewerkt. Ik voer als stuurman totdat ik door gezondheidsperikelen werd afgekeurd en ander werk moest zoeken. Maar de zee heeft me nooit helemaal losgelaten, en al snel voer ik met een klein zeilbootje op zee. Ik zeil nu al 40 jaar en ben nog niet van plan om daarmee te stoppen.”

Onlangs heb je hier, in Andijk, jouw nieuwe boek gesigneerd. Staan er nog meer presentaties of signeersessies op het programma?

“Dat is zeker het plan. Na verschijnen van ‘De Batavier’ heb ik diverse lezingen gegeven bij bibliotheken en in boekenwinkels. Die lezingen gingen deels over mijn boek en deels over de scheepvaart. Ontzettend leuk om te doen en je ontmoet dan ook de lezers van je boek. Heel bijzonder. Na verschijnen van ‘Het Transport’ zaten we met z’n allen volop in de Coronacrisis en was er niets mogelijk. Nu hoop ik dat wel weer te kunnen gaan doen.”

Kun je ons iets meer vertellen over hoe de verhalen in jouw hoofd ontstaan en hoe en waar je die aan het papier toevertrouwt?

“In eerste instantie heb ik een thema in mijn hoofd. Dat thema houd ik vast, het wordt gaandeweg steeds meer een verhaal. Veelal ook ingegeven door de actualiteit. Zo heb ik de vluchtelingencrisis en de ellende die deze mensen moeten doorstaan, en een schrijnend geval van mensenhandel verwerkt in mijn vorige twee boeken. En waar... eigenlijk ontstaan veel van de verhaallijnen toch wel hier, op mijn boot. Ik schrijf ook veel in de weekenden en tijdens vakanties op de boot. Niet altijd even leuk voor Henriette, mijn vrouw. Gelukkig begrijpt zij dat en geeft ze mij de ruimte.”

Hoe ga je te werk? Schrijf je eerst het hele verhaal of doe je het ‘finetunen’ ook tussendoor?
“Allebei. Het gebeurt bijvoorbeeld met regelmaat dat ik een of meer hoofdstukken heb geschreven en dat ik het, teruglezend, te ‘steriel’ vind. Dan maak ik er dialogen van. Dat kan niet met alles, maar wel veel en in dialogen kun je veel beter de emotie van de personages kwijt.”

Jouw eerste twee boeken - 'de batavier' en 'het transport' - werden enthousiast ontvangen. Wat hoop je voor 'drie meter zand'? Het is toch een iets ander boek dan de twee vorige.

“Klopt. ‘De Batavier’ en ‘Het Transport’ speelden zich beide af in het heden en in ‘Drie meter zand’ maak ik gebruik van twee tijdlijnen, waarvan de eerste zich afspeelt in de tijd van Napoleon, rond 1812, en de andere in het heden. Natuurlijk hebben die twee tijdlijnen in een duidelijke connectie met elkaar. Uiteraard hoop ik dat de lezer ook dit derde boek zal omarmen en dat ook de bibliotheken ‘Drie meter zand’ weer zullen bestellen. Het is zó prachtig mooi om je eigen boek in de winkel of in de bibliotheek te zien liggen. Dat zal met de derde zeker niet anders zijn dan met de vorige twee.”

Het feit dat je in ‘Drie meter zand’ zo ver teruggaat in de tijd, heeft ongetwijfeld veel researchtijd gekost.

“Jazeker. Dat wat je op de middelbare school leert aan geschiedenis bleek volstrekt ontoereikend. Ik heb heel veel gelezen over die tijd en ben zelfs alle locaties gaan bezoeken die in mijn boek voorkomen.”

De historische gebeurtenissen die je in je boek verwerkt, zijn dus allemaal gebaseerd op ware feiten?

“Ja, ik heb getracht mij zoveel mogelijk aan de waarheid te houden. Natuurlijk heb ik het geromantiseerd, maar de feiten wilde ik kloppend hebben.”

Hoe kwam je op het idee om het verhaal juist in díe tijd te laten beginnen?

“Na het overlijden van mijn moeder vond ik, tijdens het inventariseren van haar nalatenschap, enkele oude brieven en een klein koperen doosje, dat ooit waarschijnlijk bestemd was om zwavelstokjes in te bewaren. In dat doosje zat de laatste pijptabak van mijn betovergrootvader uit 1915. Eigenlijk was het bij die vondst dat het idee voor ‘Drie meter zand’ ontstond. Het doosje en de naam van mijn betovergrootvader keren terug in het boek.”

In elk van jouw boeken zit wel een maatschappelijk relevant thema verstopt. Kan je daar iets meer over vertellen?

“Je hebt gelijk, ook in ‘De Batavier’ en ‘Het Transport’ heb ik maatschappelijke - en veelal actuele - thema’s verwerkt. Ik heb een vrij uitgesproken mening over politiek Den Haag, de vluchtelingenproblematiek, de politie, de rechtspraak en nog veel meer. Door dergelijke thema’s in mijn boeken te verwerken, hoop ik stiekem mensen aan het denken te zetten en wellicht zelfs een discussie op gang te brengen.”

Is er een volgend boek in wording?

“Jazeker, ik ben bezig met ‘Anansi’, een boek waarin vooral het verleden een rol speelt en ja, ook in dit boek komt er een actuele kwestie om de hoek kijken… ”